The Entry into the Temple of the Bogorodica (Birth-Giver-of-God) – Воведение на Пресвета Богородица
~+~
When the Most-Holy Virgin Mary reached the age of three, Her holy parents Joachim and Anna took her from Nazareth to Jerusalem to dedicate Her to the service of God according to their earlier promise. It was a three-day journey from Nazareth to Jerusalem, but travelling to do a God-pleasing work, this journey was not difficult for them. Many kinsmen of Joachim and Anna gathered in Jerusalem to take part in this event, at which the invisible angels of God were also present. Leading the procession into the Temple were virgins with lighted tapers in their hands, then the Most-Holy Virgin, led on one side by Her father and on the other side by Her mother. The Virgin was clad in vesture of royal magnificence and adornments as was befitting the “King’s daughter, the Bride of God” (Psalm 45:13-15). Following them were many kinsmen and friends, all with lighted tapers. Fifteen steps led up to the Temple. Joachim and Anna lifted the Virgin onto the first step, then She ran quickly to the top Herself, where She was met by the High Priest Zacharias, who was to be the father of St. John the Forerunner. Taking Her by the hand, he led Her not only into the Temple, but into the “Holy of Holies,” the holiest of holy places, into which no one but the high priest ever entered, and only once each year, at that. St. Theophylact of Ohrid says that Zacharias “was outside himself and possessed by God” when he led the Virgin into the holiest place in the Temple, beyond the second curtain – otherwise, his action could not be explained. Mary’s parents then offered sacrifice to God according to the Law, received the priest’s blessing and returned home. The Most-Holy Virgin remained in the Temple and dwelt there for nine full years. While Her parents were alive, they visited Her often, especially Righteous Anna. When God called Her parents from this world, the Most-Holy Virgin was left an orphan and did not wish to leave the Temple until death or to enter into marriage. As that would have been against the Law and custom of Israel, She was given to St. Joseph, Her kinsman in Nazareth, after reaching the age of twelve. Under the acceptable role of one betrothed, She could live in virginity and thus fulfil Her desire and formally satisfy the Law, for it was then unknown in Israel for maidens to vow virginity to the end of their lives. The Most-Holy Virgin Mary was the first of such life-vowed virgins, of the thousands and thousands of virgin men and women who would follow Her in the Church of Christ.
~+~
Воведение на Пресвета Богородица
Кога Пресвета Дева Марија наполни три години од раѓањето, нејзините свети родители Јоаким и Ана ја доведоа од Назарет во Ерусалим, за да ја предадат, според своето ветување, на служба на Бога. Од Назарет до Ерусалим има три дена пат, но одеа на богоугодно дело и патот не им беше тежок. Се собраа и мнозина роднини на Јоаким и Ана за да земат учество во таа свеченост, во којашто невидливо учествуваа и ангелите Божји. Напред одеа девиците со запалени свеќи во рацете, потоа Пресветата Дева, водена од едната страна од Јоаким, а од другата од Ана. Беше украсена со царска благолепна облека и со украси, како што ѝ прилега на царска ќерка, на невеста Божја. Зад нив одеа многубројни роднини и пријатели, сите со запалени свеќи. Пред храмот имаше петнаесет скалила. Родителите Ја кренаа Дева на првото скалило, а Таа тогаш сама брзо се искачи на врвот, кај што Ја дочека првосвештеникот Захарија, таткото на Св. Јован Предвесник. Кога првосвештеникот Ја зеде за рака, Ја воведе не само во храмот туку и во Светињата на светињите, каде што никој никогаш не влегуваше, освен архиерејот. Св. Теофилакт Охридски вели дека Захарија бил „надвор од себеси и обземен од Бога“ кога Ја воведувал Дева во најсветото место во храмот, зад втората завеса, поинаку не би можела да се објасни оваа постапка. Во онаа прилика родителите на Дева Марија според Законот, Му принесоа жртви на Бога примија благослов од свештеникот и се вратија дома, а Пресветата Дева остана при храмот. Таа пребиваше во храмот цели девет години. Родителите Ја посетуваа често додека беа живи, особено блажената Ана. А кога нејзините родители беа повикани да се престават кај Бога, Пресветата Дева остана сираче и не сакаше до нејзина смртта да се оддалечува од храмот ниту да стапи во брак. Бидејќи тоа беше спротивно на Законот и на обичајот во Израилот, кога наврши дванаесет години му ја дадоа на Св. Јосиф, нејзиниот роднина од Назарет, за под вид на свршеница да живее со него во девственост и привидно да го задоволи Законот. Зашто во тоа време не се знаеше во Израилот девојките да се заветуваат на девственост до крајот на животот. Пресвета Дева Марија беше прва таква доживотно заветувана девојка и Нејзе потоа Ја следеа незнајно мнозинство девственици и девственички.
