Prohor Blog

Posted By Macedon on March 30, 2025

~+~

Refer: Mark 9, 14-31

Ascetic faith and trust in God is one thing, and faith through grace is another. Ascetic prayer is one thing and prayer with grace is another. Ascetic love for our neighbours (fellow man) is one thing, and love with grace is another. The same applies for the struggle in all other virtues. What exactly does that mean?

In the first stage of the spiritual development – purification of the heart from passions, the struggle of every believer in any virtue is more ascetic than virtue with grace.

The heart at this stage is still held captive by the passions, so that the demon, through thoughts and senses, from within, leads man into sin relatively easily. The more freely that man succumbs to the sin, the more God’s grace departs from him.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно, Православно предание | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on March 30, 2025

~+~

(Марко 9, 14-31)

Едно е аскетска вера и доверба во Господ, а друго е благодатна вера. Едно е аскетска молитва, а друго е благодатна молитва. Едно е аскетска љубов кон нашите ближни, а друго е благодатна љубов. Истото важи и за подвигот во сите други добродетели. Што точно значи тоа?

На првиот степен од духовниот развој – чистење на срцето од страстите, подвигот на секој верен во која било добродетел е повеќе аскетски отколку благодатен.

Срцето на овој степен сè уште е заробено од страстите, така што демонот релативно лесно, преку помислите и сетилата, однатре, го наведува човекот на грев. Колку што човекот слободно му се приклонува на гревот, толку Божјата благодат отстапува од него.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно, Православно предание | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on March 27, 2025

~+~

Today is the third Sunday of Great Lent, dedicated to the honourable and life-giving cross of the Lord.

The cross is our reality and the cross is the centre of our life. In fact, everything in our life is cross-centric, or, more precisely cross-resurrection-centric. Through the cross we reach resurrection.

As things stand in our everyday life, we notice that there is a duality. A contradiction between the earthly and the heavenly, between the temporal and the eternal, between good and bad (evil), and all of this is because of sin. But in the beginning it was not like that. God created His world to be good, and all was good. Because of sin, division arose, which resulted in our struggle, and now we are exposed between two extremes. That is, whether we want to serve God or mammon, or more precisely, God or the devil. Do we want to save our soul, to gain the Kingdom of Heaven and eternal joy, or do we want to lose our soul and go to the place which is not prepared for us but for the fallen demons of the underworld, for satan and the demons, in eternal suffering.

The choice is ours. God does not curtail our freedom, even though we are sinners, and that is why He says: “Whoever takes up his cross and follows me,” and taking up one’s cross is acceptance that everything that God gives us in our daily lives as our reality.

And, if we are ashamed to live a Christian life, if we are ashamed to call ourselves Christians, if we are ashamed to fast, if we are ashamed to confess and go to church, to have our own Spiritual Father, then we ourselves choose to be on the wrong side. Therefore, at the last judgment, He will be ashamed of us, or rather, we will be ashamed of Him, because we have acted in this way.

This is why the cross is our reality, and this means we are to bear all our sufferings, all our temptations, all our struggles in this life in order to gain the Kingdom of Heaven, to gain eternal joy.

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on March 27, 2025

~+~

Денеска е третата недела од големиот пост, посветена на чесниот и животворен крст Господов. 

Крстот е нашата реалност и крстот е центар на нашиот живот. Всушност се во нашиот живот е крстоцентрично и поточно крсто-воскресноцентрично.  Преку крстот се доаѓа до воскресение. 

Како стојат работите во секојдневниот живот, може да забележиме дека постои една двојност. Едно противречењемеѓу овоземното и небесното, меѓу временото и вечното, меѓу доброто и лошото (злото), а сето тоа е заради гревот. Но на почетокот не беше така. Бог го создал својот свет да биде добар, и се беше добро. Заради гревот дојде таа подвоеност, таа борба и сега сме изложени меѓу две крајности. А тоа е, дали сакаме да му служиме на Бога или мамона, односно на Бога или на ѓаволот. Дали сакаме да си ја спасиме својата душа, да стекнеме Царство Небесно и вечна радост или пак да си ја загубиме својата душа и да појдеме онаму каде што не е подготвено за нас туку за паднатите демони на поднебесието, за сатаната и демоните, во вечните страданија. 

Изборот е наш. Бог не ни ја скратува нашата слобода, иако сме грешни и затоа вели: „Кој ќе го земе својот крст и врви по мене“, а земањето на крстот е прифaќање на се она што во секојдневниот наш живот Бог ни го дава за наша реалност. 

И уште ако ние се срамиме да живееме христијански, ако се срамиме да се нарекуваме Христијани, ако се срамиме да постиме, ако се срамиме да се исповедаме и да одиме на црква, да имаме свој Духовен Отец , тогаш сами избираме да сме од погрешната страна. Затоа и на страшниот суд и Тој ќе се срами од нас, или поточно ние ќе се срамиме од Него, затоа што така сме постапиле.  

Заради тоа крстот е наша реалност, а тоа е да ги понесеме сите наши страданија, сите наши искушенија, сите наши подвизи во овој живот за да стекнеме Царство Небесно, да стекнеме вечна радост. 

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on March 23, 2025

~+~

Maрко 8:34 – 9:1

„Ако некој сака да оди по Мене, нека се одрече од себе, нека го земе крстот свој и нека врви по Мене!“ (Марко 8, 34).

Крст Христов се нашите волни и неволни страдања, кои со смирение и благодарност ги трпиме заради заедницата со Богочовекот Христос. Само овие страдања, не – кои било.

Кога ни вели да се одречеме од себе, да го земеме својот крст и да врвиме по Него, Господ Исус Христос нè повикува доброволно да ги поминеме трите степени од нашиот духовен развој:чистењето на срцето од страстите, просветлувањето на умот и обожението на личноста.

(more…)

Category: Беседи, Поучно, Православно предание | No Comments »
Tags: