Јас сум лозата, а вие прачките; и кој е во Мене, и Јас во него, тој ќе даде многу плод; оти без мене не можете да правите ништо. Како што ме возљуби Отецот, и Јас ве возљубив вас. Бидете во Мојата љубов! Ако ги запазите Моите заповеди, ше останете во љубовта Моја. како што Јас ги запазив заповедите на Мојот Отец и останувам во љубовта Негова. Ова ви го реков, за да остане радоста Моја во вас, и радоста ваша да биде полна. Ова е Моја заповед, да се љубите еден со друг, како што ве возљубив Јас. Никој нема поголема љубов од оваа: даја положи душата своја за своие пријатели.
Откако Богочовекот Исус Христос гo иcполни домостројот за спасението на човештвото и Светиот Дух слезе на светите Христови ученици и апостоли и со тоа ја основа Црквата – оттогаш па навака главен настан во неа е Евхаристијата, односно самата Света Литуpгија. Евхаристијата станала цел и повод за собирање на древните христијани и преку неа, самата Црквата се идентификува. Затоа Црквата неможе да постои без Евхаристија, а во исто време не може да постои Евхаристија надвор од Црквата. Литургијата завзема централно и незаменливо место во Црквата, таа е извор, сила, смисла и полнота на побожниот (духовен) живот. Надвор од Евхаристијата нема исцелување и спасение, нема обожение, нема вистинска вера и правилен аскетизам, нема воскресение и нема вечен живот.
Литургијата е света тајна преку која, како од извор извираат, односно произлегуваат сите Свети Тајни во Црквата, а преку нив на верниците им се дава живот вечен. Литургијата е најсвета тајна на Новиот Завет, таа е тајна на Единството и Љубовта.
The feast of our Venerable Father Nahum, the miracle worker of Ohrid, is always a good occasion to remind ourselves of some truths of our faith, which, although they are not easy to listen to and fulfil, are still a part of the Tradition of the Holy Fathers of the Church.
According to the experience of all Saints, the only foundation of true spiritual life in the Church is true faith. There can only be one true faith. Participation in the true faith in the Church also means participation in the true grace. That is why true faith unites man with God. True faith is also a criterion for true spiritual life.
Чествувањето на преподобниот отец наш Наум, Охридскиот чудотворец, е секогаш убав повод да се потсетиме на некои вистини од нашата вера, кои иако не се лесни за слушање и за исполнување сепак се Предание на Светите отци на Црквата.
Согласно опитот на сите Свети, единствен темел на вистинскиот духовен живот во Црквата е вистинската вера. Вистинска вера може да биде само една. Учеството во вистинската вера во Црквата истовремено значи и учество во вистинска благодат. Затоа вистинската вера го соединува човекот со Бог. Вистинската вера е и критериум за вистински духовен живот.
Еден ден пред Божиќ, кога свети Наум ја беше завршил светата Литургија во манастирот и ги беше причестил монасите и народот, почувствувал дека му се приближува разделбата од овој свет. Гледајќи го монасите неговото бледо лице, од кое излегувала некоја блага светлина, почувствувале во своите срца дека наскоро мора да се разделат од својот духовен отец и учител. Поради тоа почнале многу да жалат и се свртувале настрана бришејќи ги солзите од своите очи.
Светиот отец гледајќи ја нивната тага и солзи, ги повикал сите монаси покрај себе во тремот пред црквата. Постарите монаси седнале, а помладите останале на нозе, сите заедно собрани околу нивниот духовен родител како пчели околу матицата своја. Тогаш светиот отец ги прашал со тивок глас:
– Зошто плачете, браќа мои? Зошто тагувате во овој час? Ние треба да се радуваме во овој последен час. Нели сите се причестивме со Светата Крв на Синот Божји, која нè соединува со Него и нè прави и нас Божји синови? Причеста нели ве побудува на веселба и пеење? Кога преку Светата Причест се соединивте со Живиот Бог, гревовите ваши ви се простени и вие сега сте светли и чисти и свети, слични на небесните ангели. Ме чуди од каде кај вас оваа тага наместо радост, и плачење наместо веселба?
” Therefore whoever confesses Me before men, him I will also confess before My Father who is in heaven.But whoever denies Me before men, him I will also deny before My Father who is in heaven”(Matthew 10: 32-33).
Egocentrism, i.e. self-love is not able to rely on the faith and trust in the God-Man Christ, and therefore unconsciously forces man to seek security only in the material things, as well as to identify himself with the earthly collective schemes of merely human organization (example: parties, nations, states, sects); which on the other hand is the basis and source of the evil that people inflict on one another. And whoever returns to evil with evil – with a deed, renounces the God-Man Christ.
