Јас сум лозата, а вие прачките; и кој е во Мене, и Јас во него, тој ќе даде многу плод; оти без мене не можете да правите ништо. Како што ме возљуби Отецот, и Јас ве возљубив вас. Бидете во Мојата љубов! Ако ги запазите Моите заповеди, ше останете во љубовта Моја. како што Јас ги запазив заповедите на Мојот Отец и останувам во љубовта Негова. Ова ви го реков, за да остане радоста Моја во вас, и радоста ваша да биде полна. Ова е Моја заповед, да се љубите еден со друг, како што ве возљубив Јас. Никој нема поголема љубов од оваа: даја положи душата своја за своие пријатели.
„А кога влезе Исус во Капернаум, се приближи до Него еден стотник и Го молеше говорејќи: ’Господи, слугата мој лежи дома фатен и многу страда‘. Исус му рече: ’Ќе дојдам и ќе го излекувам‘. А стотникот одговори и рече: ’Господи, не сум достоен да влезеш под мојот покрив; но кажи само збор и слугата мој ќе оздрави‘“ (Матеј 8, 5–8).
Римскиот стотник вели дека не е достоен. Но, неговото смирение, во овој случај, е само изговор да не Го заморува и да Го заштити Христос. Тоа е љубов на дело. Знае тој дека Христос патува, проповеда, исцелува од болести, зафатен е, и за да Го поштеди од дополнителен напор и замор, едноставно Му вели: „кажи само збор“.
СВЕТИТЕ АПОСТОЛИ БИЛЕ ЛУЃЕ, КОИ ПРВИ ГИ ИЗБРАЛ БОГ, ЗА ДА БИДАТ СВЕДОЦИ НА СПАСИТЕЛНИТЕ НАСТАНИ
За апостолите во Светото писмо се вели:
„Избра дванаесетмина да бидат со Него, и да ги праќа да проповедаат; и да имаат власт да лекуваат болести и да изгонуваат бесови: првиот Симон, кого го нарече Петар; па Јаков Зеведеев и брат му Јован, на кои им даде име Воанегрес, што значи: синови на громот; потоа Андреј, Филип, Вартоломеј, Матеј, Тома, Јаков Алфеев, Тадеј, Симон Кананит и Јуда Искариотски, кој и Го предаде“. (Марко 3, 14-20).
Тие дванаесет души ги испрати Исус и им заповеда, говорејќи: „По пат кон незнабошци не одете и во самарјански град не влегувајте; а одете највеќе при загубените овци на Израилевиот дом; И одејќи, проповедајте и кажувајте дека се приближи Царството небесно“. (Матеј 10, 1-7).
А, по Воскресението, „Исус, кога се приближи, проговори и рече: Ми се даде секаква власт на небото и на земјата. Одете и научете ги сите народи, крштавајќи ги во името на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, и учејќи ги да пазат сѐ што сум ви заповедал; и ете, Јас сум со вас преку сите дни до свршетокот на светот. Амин!“ (Матеј 28, 18-20).
И по Второто Христово доаѓање во „големиот град, светиот Ерусалим, кој слегуваше од небото – од Бога… Ѕидовите на градот имаа дванаесет темели, и врз нив имињата на дванаесетте апостоли на Агнецот.“ (Откр. 21, 10-14).
which word is worthy to express, so as to not say less than, what you are?
You who are supreme among the apostles,
and you who considered yourself the most unworthy and untimely born among them.
You who endeavoured the most of all,
and suffered most of all.
You who were taken up to heaven
and saw what the eye of man cannot see,
heard what the human ear cannot hear
and what no human mind has conceived.
You who wrote the most sublime hymn of love,
from which we, Christians, still learn today.
Holy Apostle Paul, as the golden-mouthed (Chrysostom) John will say about him, was no different from all of us, ordinary people, but he had a firm character, unshakable will and unreserved faith, which made him from a fierce persecutor of Christians to become the first apostle among the chosen ones, and together with his comrade, the holy apostle Peter, to be called the first-enthroned among the apostles. His zeal and love for God and people are an example for all generations. He is a true example of how Saul becomes Paul, that is, from a fighter against God – toa saint of God.
кое слово е доволно за да не кажам помалку од тоа што си?
Ти кој си врховен меѓу апостолите,
и себеси се сметаше за најнедостоен и недоносче меѓу нив.
Ти кој најмногу се потруди од сите,
и најмногу претрпе од сите.
Ти кој беше вознесен на небесата
и виде што око човечко не може да види,
слушна што уво човечко не може да слушне и
на ум на човека што не може да му дојде.
Ти кој ја напиша највозвишената химна за љубовта,
од која ние, христијаните, и денес се учиме.
Свети апостол Павле, како што за него ќе каже златоустиот Јован, не се разликувал со ништо од сите нас, обичните луѓе, но имал цврст карактер, непоколеблива волја и безрезервна вера, кои направиле од жесток гонител на христијаните да стане прв апостол меѓу избраните, и заедно со неговиот соборец, свети апостол Петар, да се наречат првопрестолни меѓу апостолите. Неговите ревност и љубов кон Бог и луѓето се пример за сите поколенија. Тој е вистински образец како од Савле се станува Павле, односно од богоборец – светител Божји.
When the Son of Man comes, will He really find faith on the earth? (Luke 18, 8)”
Why God-Man Christ utters these words, which are of life-saving significance for us today?
On this delightful day that is today, we find it very convenient to clarify these words of Christ, because today is the day of the Holy Apostles, and especially of the Holy Apostles Peter and Paul, and we all boast that we are the heirs of their succession, that is, of the apostolic succession, which in essence is the Tradition of Christ. Are we really? Let’s check with a simple comparison.
~+~
