Prohor Blog

Posted By Macedon on August 1, 2024

~+~

“And He said to them: ‘Each of you will certainly object to Me: Physician, heal yourself! Whatever we have heard happened in Capernaum, do also here, in Your native land.’ Then He said to them: ‘Assuredly, I say to you: no prophet is accepted in his own country'” (Luke 4, 22-30).

It is typical for the one who has no faith nor personal experience of repentance, the one who clings tightly to this world – being afraid of death, not to believe even in the repentance of his neighbour. Mainly because of the unbelief of his compatriots, the God-Man Jesus Christ did not perform many miracles in His native land.

What does a personal experience of repentance, conditionally, mean in the Church? We say conditionally because, first, repentance has no end for us in this world and in this age; and because, secondly, I want to emphasize that there is a special goal of repentance at each of the stages of spiritual development.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on August 1, 2024

~+~

„А Он им рече: ’Секој од вас сигурно ќе Ми приговори: Лекаре, излекувај се Сам! Направи го и овде, во Твојот роден крај, она што чувме дека се случило во Капернаум‘. Па им рече: ’Вистина ви велам: ниеден пророк не е мил во земјата своја‘“ (Лука 4, 22–30).

Вообичаено е оној што нема вера и личен опит на покајание, оној што грчевито се фатил и се држи за овој свет – исплашен од смртта, да не верува ниту во покајанието на својот ближен. Главно поради неверувањето на своите сонародници, Богочовекот Исус Христос не направи многу чуда во Својот роден крај.

Што условно значи личен опит на покајание, во Црквата? Велиме условно затоа што, прво, покајанието нема крај за нас во ваквиот свет и во овој век; и затоа што, второ, сакам да нагласам дека постои посебна цел на покајанието на секој од степените на духовниот развој.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on August 1, 2024

~+~

We have interpreted this event many times, and no matter how many times we read and interpret it, it will still not be completely clear to us why these people expelled Christ from their lands.

Something else which comes to mind is how we can connect this event to the event with the Samaritans.

The Samaritans, just like the Gadarenes, did not adhere to the Law and the Holy Scriptures and consequently they were sinning. The difference is that, after the Samaritan woman told the Samaritans about Christ, they came, listened to Him, and accepted Him. In contrast, after the swineherds told the Gadarenes what had happened, they came and met Christ outside the city and asked Him to depart from them.

This is what occurs every time in our life when we put something or someone before Christ. For the Gadarenes, the gratification of their passions was more important, they closed themselves off from Christ, and He did not enter their land. For the Samaritans, on the other hand, the most important thing was to know the true God, so they knew Christ and accepted Him. Taking pleasure or serving the passions shows that we are captive to them, that is, captivity by the devil. More specifically, the more we are open to Christ and allow Him to enter and dwell within us, the more He acts and we feel freedom. The Samaritans opened up and conversed with Him. On the other hand, these imprudent Gadarenes closed themselves off from Christ, did not even want to talk to Him, and immediately rejected Him.

That is why it is prudent to be like the Samaritans, to converse with Christ and allow Him to enter and dwell within us, and consequently, to write our names in the book of the living, unlike the Gadarenes who left an image of themselves as a sinful people.

May the Lord Jesus Christ, through the prayers of all the Saints, help us to be like the Samaritans and not like the Gadarenes.

Father Gavril Galev

Abbot of the Monastery “St. Clement of Ohrid”,

Kinglake, Melbourne, Australia

28 / 07 / 2024

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on August 1, 2024

~+~

Овој настан многупати сме го толкувале, и колку пати да го читаме и да го толкуваме, се уште нема да ни биде докрај јасно, зошто овие луѓе го изгониле Христа од нивните краишта.

Нешто друго што сега ми доаѓа на мисла е поврзаноста на овој настан со настанот со Cамарјаните.

Самарјаните, исто како и Гадаринците не го почитувале целиот Законот и Светото Писмо и грешeле. Разликата е во тоа што, откако Самарјанката раскажала на Cамарјаните за Христос, тие дошле, го сослушале и го прифатиле. За разлика од нив, откако свињарите им раскажале на Гадаринците што се случило, тие дошле, го пресретнале надвор од градот и го замолиле да си оди.   

Така се случува секогаш кога во нашиот живот, нешто или некого ќе поставиме пред Христос. На Гадаринците им билo поважнo угодувањето на нивните страсти, се затвориле, и Христос не влегол во нивниот крај. На Cамарјаните им било најважно да го спознаат вистинскиот Бог, па го спознале Христа и го примиле. Насладувањето или служењето на страстите е и наша заробеност од нив, односно од ѓаволот. Поточно, колку сме отворени за Христос и му дозволиме да влезе во нас, толку и Тој дејствува и чувствуваме слобода. Самарјаните се отвориле и разговарале со Него. Овие пак неразумни Гадаринци, се затвориле, не ни сакале да разговараат со Него и веднаш го отфрлиле.

Затоа разумно е да бидеме како Самарјаните, да поразговараме со Христос и да му дозволиме да влезе во нас и да се запишеме во книгата на живите, a не како Гадаринците кои оставиле слика на грешен народ.  

Нека Господ Исус Христос по молитвите на сите светии ни помогне и ние да бидеме како Самарјаните а не како Гадаринците.

Отец Гаврил Галев
игумен на манастирот „Свети Климент Охридски“,
Кинглејк, Мелбурн, Австралија

28 / 07 / 2024

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on July 29, 2024

~+~

The example of the people from the region of Gadarenes shows us that the swine were more important to them, i.e. the passions of covetousness and love of pleasures, rather than Christ. And those passions are the ones that are called ”  rough (obvious) passions” through which the demon attacks first and holds every human being captive.

What can we say about the more subtle passion of the mind, such as demonic pride i.e. the high opinion of ourselves, that is, the vanity, through which the demon holds us captive and through which, at the end of the process of the purification of our heart, seriously attacks us.

Vanity (vainglory) is the last passion that is to be transfigured before passing from the first stage of spiritual growth (purification of the heart from the passions) onto the second – the enlightenment of the mind. Solely due to vainglory, our heart remains closed for the prayer of the mind in the heart (Jesus prayer: “Lord Jesus Christ have mercy on me”), and the mind stays unenlightened.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags: