Prohor Blog

Posted By Macedon on September 28, 2024

~+~

We all carry our Cross (suffering) – the question is: do we want to carry a Cross with meaning, with consolation and hope of Resurrection, or do we want to suffer with a meaningless cross? I think the choice is not a difficult one to make.

Therefore, let us begin to truly honour and respect the Cross of Christ, drawing from it the power of transfiguration and Resurrection. The true honour or carrying of the Cross means truly living according to the Cross.

If we carry our Cross correctly, then, certainly, our eyes will be opened to see that the main focus during suffering is not on our suffering itself, but on our personal relationship with the God-Man Christ, a relationship that we build precisely through suffering. Our cross is actually the way that God has chosen to communicate with us, and which is the most suitable for our salvation. If our attention is fixed mainly on suffering and we do not recognise God in it, it means that we are self-loving, and our spiritual life is an improvisation and is not grounded in Him at all.

So, let us remember: in every suffering we primarily recognise Christ and base, and upgrade our personal relationship in and with Him. The suffering itself is real, but remains in the background, because through acceptance and thankfulness it becomes a source of joy from the newly established and upgraded relationship with our Lord.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on September 28, 2024

~+~

Сите носиме свој Крст (страдање) – прашањето е: сакаме да носиме Крст со смисла, со утеха и надеж на Воскресение, или сакаме да се мачиме со бесмислен крст? Мислам дека изборот не е тежок.

Затоа, ајде да почнеме вистински да го почитуваме Крстот Христов, црпејќи ја од него силата на преобразувањето и Воскресението. Вистинско почитување или носење на Крстот значи вистинско живеење според Крстот.

Ако правилно го носиме нашиот Крст, тогаш, секако, ќе ни се отворат очите да видиме дека главниот фокус при страдањето не е на самото наше страдање, туку на нашиот личносен однос со Богочовекот Христос, однос што токму преку страдањето го градиме. Нашиот крст е всушност начинот на кој Бог избрал да комуницира со нас, а којшто е најсоодветен за нашето спасение. Ако нашето внимание се задржи, главно, на страдањето и не Го препознаеме Бог во истото, тоа значи дека сме самољубиви, а нашиот духовен живот е импровизација и воопшто не е втемелен во Него.

Значи, да запаметиме: во секое страдање првенствено Го препознаваме Христос и го утврдуваме и надградуваме нашиот личносен однос во и со Него. Самото страдање е реално, но останува во втор план, бидејќи преку прифаќањето и благодарењето тоа станува извор на радост од новоостварениот и надградениот однос со нашиот Господ.

(more…)

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on September 28, 2024

~+~

Словото за Крстот е безумство за оние што гинат а за нас кои се спасуваме, сила Божја

(1. Кор. 1, 18).

За крстот и неговата смисла

Човекот, создаден според образот и подобието Божјо, неотповикувајќи се на промислата Божја и своето предназначение, се прелажа по пропадливото и овоземно и отпадна од Бога и вечното. Избркан од рајот во оваа земја која трње и троскот ќе раѓа; и со пот на лицето свое ќе го јаде лебот (2. Мој. 3, 18-19). Тоа значи дека човекот го избра потешкиот пат, кој преку страдание, мака, откажувања и подвиг ќе треба да го стекне она што на почетокот како дар го имаше и го изгуби. Бидејќи беше изгонет од Рајот, односно лишен од благодатта, во неговото срце почнаа да се раѓаат нечисти страсти кои ја заробуваат и задушуваат слободата (просторот) на срцето и сега со пот, односно многу труд и напор треба да се ослободи (исчисти и облагороди).

Целта на нашиот живот е да се соединиме со Бог, а тоа е повторно да ја воспоставиме нашата блиска личносна заедница со Него. Нашиот Господ и Спасител Исус Христос, според Спасителниот Домострој Божји, се воплоти од Светиот Дух и Марија Дева, и стана човек за да го подигне паднатиот образ Божји во човекот и повторно да ја воспостави нарушената заедница помеѓу човекот и Бог. Заради тоа Синот Божји доброволно стана човек, проживеа на земјата, пострада и беше распнат на Крст за да ги земе гревовите на светот и да го подигне првобитниот образ човечки покажувајќи го патот, или поточно ни откри дека Тој е патот, вистината и животот (Јован 14, 6). Светите Отци тоа го нарекуваат „Крст“ или „носење на крст“, според зборовите Христови „Кој сака да врви по Мене, нека се одрече од себе и нека го земе крстот свој и нека оди по Мене. Зашто, кој сака да ја спаси душата своја, ќе ја загуби; а кој ја загуби душата своја заради Мене и Евангелието, тој ќе ја спаси (Марко 8, 34-35). Заради тоа секој личен животен подвиг (пат) на враќањето кон првосоздадениот човечки образ и негово подигање до подобието Божјо, се нарекува крст, односно носење на својот личен крст.

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on September 28, 2024

~+~

For the message of the cross is foolishness to those who are perishing, but to us who are being saved it is the power of God. (1 Cor. 1, 18).

The Cross and Its meaning

Man, having been created in the image and likeness of God, disobeyed the providence of God and his predestination, deceived himself with the perishable and earthly things and fell away from God and from that which is eternal. He was expelled from paradise into this land that brings forth thorns and thistles; and by the sweat of his brow he will eat the bread (Gen. 3, 18-19). This means that the man chose the more difficult path, which through suffering, pain, renunciations and struggles will have to acquire what he initially had as a gift and lost. Because he was expelled from Heaven, that is, deprived of grace, impure passions began to arise in his heart which seize and suffocate the freedom (space) of the heart and now with sweat, that is, with much effort and exertion, he has to free himself (purify and ennoble himself).

The purpose of our life is to be united with God, and that is to re-establish our close personal relationship with Him. Our Lord and Saviour Jesus Christ, in accordance with the Salvific Dispensation of God, was incarnated by the Holy Spirit and the Virgin Mary, and became Man in order to raise the fallen image of God in man and re-establish the broken relationship between man and God. For this reason the Son of God voluntarily became Man, lived on earth, suffered and was crucified in order to take away the sins of the world and raise the original image of man by showing the way, or rather, He revealed to us that He is the way, the truth and the life (John 14, 6). The Holy Fathers have called this “The Cross” or “carrying a cross “, according to the words of Christ, “Whoever wants to follow Me, let him deny himself and take up his cross and follow Me. For whoever wants to save his soul will lose it; and whoever loses his soul for Me and the Gospel will save it.” (Mark 8, 34-35) That is why every personal life struggle (path) of returning to the first created human image and raising it to the likeness of God is called a cross, that is, carrying one’s own personal cross.

Category: Беседи, Општо, Поучно | No Comments »
Tags:

Posted By Macedon on September 27, 2024

~+~

 My Dears, when an army wins, it displays and raises its flag as a sign of joy and a sign of its victory. The people of Israel, in the time of the Old Testament, were the only guardians of the God-revealed faith, but many times were subjected to temptations (trials) because of their corporal-passions, which led them to deviate from the truth.

One of their greater temptations (tribulations) was the Egyptian slavery, when the descendants of Jacob were forced to suffer for five hundred years in a foreign land. But God heard the prayer of His people, and chose the prophet Moses, one of the greatest most righteous people of the Old Testament, to lead Israel to the land of their fathers, to the inheritance of the forefather Abraham. Supported by the great power from above, Moses succeeded in leading the people out of Egypt and, after forty years of wandering in the desert, brought them to the Promised Land.

(more…)

Category: Беседи | No Comments »
Tags: