Who can be a disciple of Christ – Кој може да биде ученик Христов
~+~
Who can be a disciple of Christ
“A great multitude went with Him; And He turned, and said to them, if anyone comes to Me, and does not hate his father and mother, wife, and children, brothers and sisters and even his own soul, he cannot be My disciple.”
Take note of today’s Gospel reading (Luke 14: 25–35); What does it mean to hate our loved ones? How can we hate them? Aren’t we supposed to love them?
In short. Yes, we should love them; but whenever we are faced with a final choice – the God-Man Jesus Christ or any of our loved ones (or whatever it may be), we choose Him, not any of them (or whatever it may be), even if it means all of them and everything is at stake. So, for the sake of the Lord Jesus Christ we are ready to give up everything dear to us, and we do not renounce Him, for anyone or for anything.
This was done by the martyrs, this was done by the real monks, this was done by all the saints.
In the eyes of the world this seems like hatred towards your father and mother, your wife and children, your brothers and sisters, and even your own soul; not to mention, nation, fatherland, etc. But the Christian knows best that without true love for Christ there is no true love for anyone or anything.
“So likewise, whoever of you does not forsake all that he has cannot be My disciple.”
Most-Holy Theotokos, save us!
Metropolitan of Strumica Nahum
(01.12.2020 11:35)
~+~
Кој може да биде ученик Христов
„Со Него одеше многу народ; а Он се заврти и им рече: ’Ако некој дојде при Мене и не го намрази татка си и мајка си, жената и децата свои, браќата и сестрите, па дури и душата своја, тој не може да биде Мој ученик‘.“
Видете го денешново евангелско четиво (Лука 14, 25–35); што значи тоа да ги намразиме своите најмили? Како тоа, да ги намразиме? Нели требаше да ги љубиме?
Накратко. Да, треба да ги љубиме; но секогаш кога ќе бидеме поставени пред краен избор – Богочовекот Исус Христос или кој било (или што било) од тие што ни се најмили, ние Го бираме Него, а не кој било (или што било) од нив, па дури и да се во прашање сите и сѐ заедно.
Значи, заради Господ Исус Христос подготвени сме да се откажеме од сѐ најмило, но од Него, за никого и за ништо, не се одрекуваме.
Тоа го направиле мачениците, тоа го направиле вистинските монаси, тоа го направиле сите свети.
Во очите на светот тоа изгледа како омраза кон татка си и мајка си, жената и децата свои, браќата и сестрите, па дури и душата своја; да не спомнувам род, народ, татковина и сл. Но, христијанинот најдобро знае дека без вистинска љубов кон Христос не постои вистинска љубов кон никого и кон ништо.
„Така и секој од вас, кој не се откаже од сè што има, не може да биде Мој ученик.“
Пресвета Богородице, спаси нас!
Митрополит Струмички Наум
01 / 12 / 2020 11:35
