// Google analytics code

Брату мој… My brother…

гаврилВи благодарам на сите вас, добри луѓе, што се сетивте на мене и што го прославивме споменот на војсководителот на небесните војски и благовесникот на Божјaта вест, светиот Архангел Гаврил.

Спомнете ме во вашите молитви и помолете се Бог да ни даде мир и разбирање. Љубов и простување. Смирени и спасение.

Боли отсуството на оние, кои до вчера први ти честитаа, а сега ги нема! Боли кога во твоето срце ја чувствуваш празнината на напуштеното место, местото на брат ти! Боли кога ќе видеш како довчерашниот брат во Христос, а без трунка вина за тоа, бега од тебе како ѓавол од темјан! Боли кога досегашниот брат во Христос, со кого си делел и добро и лошо, го гледаш подлегнат на демонската деструктивност: се насочил против тебе, измислува лаги, а самиот е свесен дека зборува невистини и душата во пекол си ја става!

Зошто брате мој?!?

Што е твое на овој свет? Што е мое, а што наше на овој свет? Што сме донеле, или подобро што ќе принесеме пред Него од овој свет? Освен душата брате…

Знаеш и самиот, тука сум, тука сме сите, затоа што семилостивиот Бог не возљубил и ни дал постоење. Ништо не е наше и ништо не заслужуваме.

Што делиме? Телото Христово – Црквата- ја делиме? Па таа, ниту е моја, а ниту е и твоја. На Бог е. А Бог нас, по Неговата милост, не поставил правилно да ги распоредуваме даровите на оние кои, пак Тој, ни ги подарил да ги водиме по патот на Неговата вистина. Ако ти самиот не влегуваш, тогаш ослободи ги и не пречи им на оние што сакаат да влезат.

На овој свет ништо не донесовме, а ништо и нема да однесеме. Моето срце брате мој не разбира зошто залудно се бориме за она што умира наместо да се бориме за Љубовта Божја, за полнотата што ќе не однесе во животот вечен. Борејќи се за трулежното зар не ја промашивме смислата на нашето постоење (а за нас свештенослужителите и смислата на нашата свештена служба)?

Знај брате, ако јас умрам во твоето срце, умираш и ти со мене! Но јас не сакам ти да умреш затоа што те љубам. Сакам повторно да ме примиш во твоето срце и да бидеме едно во Христос. Во Христос нема губитници и добитници. Или сме сите губитници или сме сите добитници. Поделби нема.

Дај Боже, додека се уште има време, да се покаеме и да дозволиме да завладее мирот во нас и помеѓу нас за да можеме ја слушнеме благата вест на благовестителот Гаврил и да го прославиме нашиот Отец на небесата!

Молете се за мене грешниот!

~ + ~

My brother

Thank you to all of you good people who remembered me and we celebrated the memory of the Commander of the celestial armies and the Annunciator – Holy Archangel Gabriel.

Remember me in your prayers and pray to God to give us peace and understanding. Love and forgiveness. Humility and salvation.

The absence of those, who until yesterday were among the first to congratulate the name’s day and now are absent, hurts! It hurts when in your heart you feel the emptiness of a deserted place, the place of the brother. It hurts, when you can see how a brother in Christ until yesterday, now runs away from you like a devil from incense, without a tiny bit of blame for it! It hurts that a past brother in Christ, with whom you shared both the good and the bad, you have to watch him succumb to the demonic destruction: turned against you, inventing lies, he himself being aware of speaking lies and is taking his soul to hell!

Why, my brother?!?

What is yours in this world? What is mine, what is ours in this world? What have we brought, or what would we offer to Him from this world?

You know yourself, I am here, we all are, because of the All Merciful God loves us and gave us existence. Nothing is ours and we deserve nothing.

What do we divide? Are we dividing The Body of Christ – The Church? Well, it is not mine, nor yours. It is God’s. And God has, through His mercy, placed us to duly distribute the gifts to those, whom He, has granted to us for guidance on the path of His truth. If you yourself are not coming in, then release and do not obstruct those who want to come in.

To this world we brought nothing, and we will take nothing with us. My heart, my brother, does not understand why pointlessly fight for what dies, instead of fighting for the Love of God, for the fullness that will take us into eternal life. Fighting for the destruction aren’t we missing the purpose of our existence (and for us priests the meaning of our sacred service)?

Know my brother, if I die in your heart, you die with me. But, I do not want you to die because I love you. I want you to let me into your heart again and be one in Christ. In Christ there are no losers or and winners. No divisions.

Please God grant us, while there is still time, to repent and allow peace to come within us and between us so we can hear the sweet announcement of the Annunciator Gabriel and to praise our Heavenly Father!
Pray for me, the sinner!


About The Author